در پی ادامه ناتوانی جمهوری اسلامی در رسیدگی به مطالبات بازنشستگان در ایران، بازنشستگان تامین اجتماعی و فولاد در شهرهای مختلف کشور دست به تجمع و راهپیمایی اعتراضی زدند.
تجمعات بازنشستگان تامین اجتماعی یکشنبه ۹ دی‌ماه در شهرهایی از جمله اهواز و شوش شکل گرفت.
آن‌ها در این تجمعات شعارهایی از جمله «بازنشسته به‌پا خیز / برای رفع تبعیض»، «بازنشسته داد بزن / حق‌ات را فریاد بزن»، «تامین اجتماعی / از انحصار دولت / آزاد باید گردد»، ««دشمن ما همین‌جاست / دروغ نگین آمریکاست» و «ایران پر درآمد / مسئول بی‌لیاقت / چه بر سر تو آورد»، سردادند.
بازنشستگان تامین اجتماعی در اهواز ابتدا مقابل ساختمان اداره کل سازمان تامین اجتماعی خوزستان تجمع و پس از آن، تا میدان فرهنگ‌شهر اهواز راهپیمایی اعتراضی برگزار کردند.
«روسری را رها کن / تورم را مهار کن»، «این همه بی‌عدالتی / هرگز ندیده ملتی»، «حاصل کار دولت / غارت جیب ملت»، «مدعی عدالت / خجالت، خجالت»، «دولت خیانت می‌کند / مجلس حمایت می‌کند» و «تامین را غارت کردند / ما را بیچاره کردند»، شماری از شعارهای سر داده شده از سوی این شهروندان بود.
جمعی از بازنشستگان صنعت فولاد نیز ۹ دی‌ماه در اعتراض به رسیدگی نشدن به مطالباتشان از سوی صندوق بازنشستگی فولاد، در اصفهان و مازندران دست به تجمع اعتراضی زدند.
این گروه از بازنشستگان ضمن اعتراض به وضعیت نامناسب معیشتی، با حضور در مقابل ساختمان صندوق بازنشستگی شهرهای محل سکونت خود، خواستار اجرای مصوبه «اصلاح همسان‌سازی» پرداخت معوقات و تامین منابع مالی آن شدند.
درمان رایگان و پرداخت عیدی معادل حداقل دو برابر حقوق، از دیگر مطالبات بازنشستگان صنعت فولاد عنوان شده است.
بازنشستگان معترض فولاد در اصفهان در راهپیمایی اعتراضی خود شعارهایی از جمله «فریاد، فریاد / از این همه بیداد»، و «حقوق عادلانه / حق مسلم ماست»، سردادند.
بازنشستگان در سال‌های گذشته بارها در اعتراض به محقق نشدن مطالبات خود در شهرهای مختلف ایران تجمع و راهپیمایی کرده‌اند.
وضعیت معیشتی بازنشستگان و مستمری‌بگیران هم سبب شده که تعداد تجمعات اعتراضی آن‌ها در سال‌های اخیر به‌شدت افزایش پیدا کند.
سایت حقوق بشری هرانا ششم دی‌ماه در گزارش سالانه خود خبر داد در سال ۲۰۲۴، دست‌کم هزار و ۲۷۹ تجمع و اعتصاب صنفی در ایران شکل گرفت.
طبق این گزارش، بیشتر این تجمعات در ارتباط با مطالبات مزدی اصناف، اعتراض به شرایط بد اقتصادی و اعتراض به مدیریت ناکارآمد نهادهای دولتی در جمهوری اسلامی بود.
این آمار نشان می‌دهد با وجود وعده‌های جمهوری اسلامی، وضعیت معیشتی بازنشستگان و کارگران در ایران روز به روز وخیم‌تر می‌شود.